Behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied: hoe kom je van pijn af?

12 oktober 2025

Osteochondrose van de thoracale wervelkolom is een chronische ziekte geassocieerd met degeneratieve processen in de tussenwervelschijven. Het pathologische proces omvat snel het kraakbeen- en botweefsel van de wervels, waardoor de rug flexibiliteit verliest en voortdurend pijn doet. De eerste alarmerende symptomen verschijnen vaker bij mensen ouder dan 25 jaar - vanaf 35 jaar.

Het grootste probleem bij de behandeling van thoracale osteochondrose is de verraderlijkheid ervan. De ziekte vermomt zichzelf met succes als hartpijn, intercostale neuralgie, gastritis, een hartaanval en zelfs de banale gevolgen van slapen in een ongemakkelijke houding. Hoe val je niet voor het aas van osteochondrose en herken je het op tijd? Zonder behandeling kan osteochondrose van het thoracale gebied immers de patiënt immobiliseren en problemen veroorzaken met het hart, het spijsverteringsstelsel, de nieren en de galblaas.

Dorsago voor osteochondrose van de thoracale wervelkolom

Behandeling van thoracale osteochondrose moet beginnen met een uitgebreide diagnose en bepaling van de oorzaak van de ziekte.

Tekenen van osteochondrose van het thoracale gebied

Klinische manifestaties van thoracale osteochondrose zijn afhankelijk van de leeftijd, de mate en het stadium (acuut of remissie) van de ziekte van de patiënt.

In het begin kan thoracale osteochondrose zonder behandeling asymptomatisch zijn - zelfs in de tweede fase van de ziekte is pijn vaak afwezig. Het meest kenmerkende van de ziekte is de pijn die optreedt bij diep ademhalen - als u een volledige adem haalt en uw adem een paar seconden inhoudt. Voor osteochondrose van het thoracale gebied zijn twee soorten pijn specifiek:

dorsago - acute pijnaanvallen die snel overgaan (meestal 's nachts, bij het buigen en draaien van het lichaam, of bij inspanning);
dorsalgie - milde pijn die maximaal 3 weken aanhoudt en afneemt naarmate de patiënt ‘rondloopt’.

Andere belangrijke criteria voor zelfdiagnose zijn stijfheid en knarsen in het borstbeengebied, bijvoorbeeld wanneer u probeert uw schouders één voor één te bewegen of uw schouderbladen naar elkaar toe te brengen.

Significante symptomen en sensaties tijdens de behandeling van thoracale osteochondrose zijn onder meer:

Pijn bij het tillen van gewichten of na een lang verblijf in één positie - meestal schietend. Bij beweging en actieve ademhaling wordt de pijn intenser en kan deze de borst “omringen”, uitstralend naar de oksel of het sleutelbeen. Sommige patiënten hebben ook last van pijnlijke pijn in de schouders in rust.
In tegenstelling tot angina pectoris en andere ‘hartpijnen’, die 3 tot 5 minuten tot een uur duren, kan thoracale osteochondrose weken en maanden aanhouden, soms enkele dagen intensiveren en dan afnemen. Behandeling van thoracale osteochondrose met medicijnen "uit het hart" levert geen resultaten op.
"Kippenvel" op de borst. Het gevoel komt meestal voor in het bovenste deel van het thoracale gebied, in de spiervezels. Kan gepaard gaan met een gevoel van gevoelloosheid, verminderde gevoeligheid (zowel op de borst als in het midden van de rug). Hierdoor worden de voeten koud, worden huidschilfers, broze nagels en andere symptomen van onvoldoende weefselvoeding waargenomen.
Koliek in inwendige organen. Er kan scherpe, stekende pijn optreden in de maag, het hart en zelfs de nieren. Daarom vermoeden patiënten vaak dat ze een maagzweer, angina pectoris of een hartaanval hebben. Als u dergelijke symptomen heeft, is het voor de behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom beter om een neuroloog te bezoeken en pas daarna contact op te nemen met gespecialiseerde artsen om te voorkomen dat u een verkeerde diagnose stelt.
Reflexstoornissen. Bij thoracale osteochondrose komen ze meestal tot uiting in ritmische spiertrekkingen van de schouder- en trapezius-spinale spieren als reactie op hun uitrekking.
Algemene zwakte van de thoracale wervelkolom. Het wordt voor patiënten moeilijker om hun houding te behouden; ze beginnen te slungelig en voorovergebogen. Tegelijkertijd worden de spieren van de rug steeds gespannener, de rug “verhardt”.
Moeilijkheden met ademhalen. Kortademigheid bij het traplopen, een gevoel van gebrek aan lucht of een beklemmend gevoel op de borst zijn de meest voorkomende symptomen van thoracale osteochondrose. De behandeling begint wanneer de patiënt klaagt over hoesten. Daarom gaan patiënten ervan uit dat ze een longontsteking hebben.
Instabiliteit van de psycho-emotionele sfeer. Mensen die de symptomen en behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom ondergaan, worden prikkelbaarder, lijden aan constante vermoeidheid en vermoeidheid, zelfs met voldoende rust.
Aan de kant van het maag-darmkanaal hebben patiënten last van een gevoel van verzadiging en verlies van eetlust, opgeblazen gevoel, winderigheid, brandend maagzuur, onregelmatige stoelgang, misselijkheid. Patiënten worden geplaagd door pijn in de keel en de slokdarm, een gevoel van een “brok” bij het slikken.

Bij vrouwen omvatten de symptomen van osteochondrose van het thoracale gebied ook pijn in de borst- en borstklieren, en in de lies. Ze worden ten onrechte geclassificeerd als gynaecologische problemen. In dit geval is het beter om de symptomen te controleren en thoracale osteochondrose met medicijnen te behandelen tijdens een bezoek aan een orthopedist of neuroloog.
Behandeling van thoracale osteochondrose bij mannen kan op vergelijkbare wijze problemen met de potentie en het plassen, veroorzaakt door innervatiestoornissen, oplossen.

Oorzaken van de ziekte

Thoracale osteochondrose is een relatief zeldzame ziekte van de wervelkolom. Het “aandeel” ervan in het totale aantal patiënten met osteochondrose bedraagt ongeveer 15%. Feit is dat de borstwervels, waaraan de ribben zijn bevestigd, fysiologisch niet erg mobiel zijn - integendeel, ze moeten stabiliteit bieden aan de borstorganen. Daarom zijn hun tussenwervelschijven minder gevoelig voor slijtage, letsel en scheuren, en zijn wervelverplaatsingen en hernia's zeldzaam. Maar osteochondrose van het thoracale gebied is ook “moeilijk toegankelijk” voor behandeling. Daarom is het belangrijk om de volgende oorzaken van de ziekte vooraf uit te sluiten of te compenseren:

overmatige fysieke activiteit, incl. huishoudelijk, professioneel en sport;
slechte houding en andere vervormingen van het bewegingsapparaat;
onontwikkeld spierkorset en slechte fysieke conditie;
overgewicht;
langdurig zittend werk zonder opwarming (bijvoorbeeld werken tijdens het autorijden of achter een computer);
rugblessures (niet alleen thoracaal, maar ook andere delen);
gastro-intestinale ziekten;
slechte gewoonten;
infecties;
hypothermie;
hormonale stoornissen;
chronische stress;
Overmatige zoutconsumptie en een gebrek aan gewoonte om water te drinken zijn de oorzaken van langdurige verstoringen van de water-zoutbalans in het lichaam;
onjuiste schoenenkeuze en onjuist dragen van tassen en andere zware voorwerpen.

Andere – helaas niet volledig uit te sluiten – oorzaken van thoracale osteochondrose: stoornissen in de bloedsomloop (met atherosclerose of diabetes), metabool syndroom, auto-immuunziekten en genetische aanleg. Bij vrouwen kan behandeling van thoracale osteochondrose nodig zijn tijdens meerlingzwangerschappen.

Het is belangrijk om de ziekte te voorkomen - zelfs als er geen indicatieve symptomen en sensaties zijn voor de behandeling van thoracale osteochondrose. Alleen een arts kan de juiste houding van een tiener beoordelen. Kyfose verloopt immers vaak soepel en is voor een niet-specialist niet waarneembaar. En in bijzonder gevorderde gevallen kunnen op de leeftijd van 15 jaar de eerste tekenen van degeneratieve processen in de wervelgewrichten verschijnen.

Gelukkig kun je al op 40-jarige leeftijd beginnen met het vormgeven van je houding en het behandelen van thoracale osteochondrose!

Gevolgen van thoracale osteochondrose

Door compressie van bloedvaten en zenuwwortels wordt de innervatie van spieren en inwendige organen verstoord en verslechtert de functionaliteit van het ruggenmerg. Bij gebrek aan behandeling voor thoracale osteochondrose heeft deze aandoening ernstige gevolgen:

pathologieën in de darmen, dyskinesie van de galblaas;
verhoogd risico op een hartaanval, evenals ischemie en angina pectoris;
hernia's en uitsteeksels van het ruggenmerg;
storingen van de lever, nieren en pancreas;
een neiging tot longontsteking en andere longpathologieën geassocieerd met hypoventilatie.

Behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom

Behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied in de stadia 1 en 2 van de ziekte omvat conservatieve therapie gericht op het verlichten van ontstekingen, het stoppen van pijn, het herstellen van de zenuwgeleiding en de bloedtoevoer. Om de aandoening te verlichten, worden ook medicijnen en technieken gebruikt om spasmen te verlichten, incl. het versterken van de rugspieren.

Behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied met medicijnen in de acute fase van de ziekte duurt 1 tot 3 maanden; in de toekomst is levenslange naleving van eenvoudige regels vereist om remissie te behouden. Als er geen indicaties zijn voor ziekenhuisopname, wordt de onderhoudstherapie poliklinisch uitgevoerd en zijn er geen grote kosten aan verbonden.

In gevallen van gevorderde osteochondrose, hernia's van het ruggenmerg en andere potentieel gevaarlijke aandoeningen wordt een operatie voorgeschreven om de wervelkolom te decomprimeren en te stabiliseren (microdiscectomie, foraminotomie, laminectomie). De postoperatieve behandeling van thoracale osteochondrose in een ziekenhuis duurt 3 tot 7 dagen, volledige genezing duurt maximaal 14 dagen.

Fysiotherapie voor thoracale osteochondrose

Voor de behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom wordt het volgende gebruikt:

Magnetische lasertherapie. Helpt pijn, zwelling en ontsteking te verlichten, verhoogt de humorale immuniteit. De cursus bestaat uit 14 dagelijkse sessies van 10-15 minuten. De intervallen tussen de cursussen moeten minimaal 1 maand duren en het aantal cursussen per jaar mag niet groter zijn dan 4.
Amplipuls (SMT), incl. met een plaatselijke verdoving. Heeft een sterk analgetisch effect. Stimuleert de spieren en voorkomt spieratrofie. Helpt zwelling en ontsteking te verlichten, verwijdt de bloedvaten en verbetert de weefselvoeding. De cursus vereist 8-15 procedures gedurende 10-20 minuten.
Echografietherapie (optioneel - met glucocorticosteroïden). Zorgt voor micromassage van periarticulaire weefsels, verbetert de voeding van het kraakbeen, voorkomt ontstekingen en gewrichtsvernietiging, verwijdt de bloedvaten en versnelt de regeneratie. Heeft een pijnstillend en krampstillend effect. De cursus omvat 10-12 procedures van elk 10-15 minuten.
Mineraalbaden, moddertherapie, ozokeriet- en paraffinebaden en andere balneologische technieken. Ze zorgen voor een langdurige verwijding van de bloedvaten, hebben een antioxiderende en ontstekingsremmende werking, verlichten zwelling en vergemakkelijken de beweging in het gewricht. De duur van de sessie, de duur van de kuur en de impact zijn afhankelijk van de samenstelling van het bad- of therapeutische mengsel.
Hydromassage. Verbetert de weefselvoeding en zenuwgeleiding, bevordert de ontspanning van krampende spieren. Versnelt de regeneratie en verkort de herstelperiode na exacerbaties van thoracale osteochondrose. Cursus – 10-25 sessies. De duur van de sessie wordt geleidelijk verhoogd van 15 naar 30 minuten.
Thermotherapie. Het heeft een ontspannend, pijnstillend en ontstekingsremmend effect, verbetert de lymfe- en bloedcirculatie. De duur van de cursus en procedure is afhankelijk van de techniek.
Acupunctuur. Stimuleert regeneratie en verbetert de innervatie van weefsels rond de wervelkolom, de werking van de interne organen van de borstkas, normaliseert de bloedcirculatie en vermindert pijn door de afgifte van endorfines. De cursus bestaat uit 15 sessies, die dagelijks of om de dag plaatsvinden.
Tractiemethoden. Gebruikt voor de niet-chirurgische eliminatie van hernia's en uitsteeksels, ter bestrijding van gevoelloosheid van de ledematen en klemmen. Ze helpen de afstand tussen de wervels te vergroten, de houding te verbeteren, de decompressie van zenuwwortels te bevorderen, de rugspieren te ontspannen en te versterken. Dit vermindert de intensiteit van ontstekingen en pijn. De standaardcursus bestaat uit 10-12 sessies, herhaalde voltooiing kan nodig zijn.
Manuele therapie. Verbetert de bloedcirculatie in het ruggenmerg, helpt flauwvallen tegen te gaan. Herstelt de anatomisch correcte positie van de wervelkolom, bevordert de behandeling van hernia's en uitsteeksels. Elimineert spasmen en benauwdheid in het thoracale gebied. De cursus bestaat uit minimaal 10-15 sessies van enkele minuten tot een uur.

Naast fysiotherapie en medicamenteuze behandeling voor thoracale osteochondrose moeten patiënten mogelijk met een psycholoog samenwerken. Dit zal helpen bij het wegnemen van de angst die gepaard gaat met ziekten van het bewegingsapparaat. Motiveert ook om een gezonde houding te behouden.
Tijdens lichamelijke activiteit wordt patiënten aangeraden een orthopedisch korset te dragen (maar niet constant, om de rugspieren niet te verzwakken).

Massage voor thoracale osteochondrose

Voor osteochondrose van de thoracale wervelkolom wordt klinische massage aanbevolen - klassiek therapeutisch (met medicijnen voor de behandeling van thoracale osteochondrose of essentiële oliën), vacuüm, lymfedrainage, water of acupressuur. De arts of het apparaat heeft een indirect effect op het thoracale gebied via de spieren van de schouders en de bovenrug, stimuleert de microcirculatie van het bloed, elimineert pijn en zwelling, herstelt het normale bewegingsbereik en normaliseert de tonus van het spierkorset. Massage versterkt ook het effect van de behandeling van thoracale osteochondrose met medicijnen.
Behandeling van thoracale osteochondrose bij mannelijke bestuurders en operators omvat het gebruik van massageapparaten - kussens en stoelhoezen, kussens, handmassageapparaten.

Gymnastiek voor de behandeling van thoracale osteochondrose

Het eerste blijvende effect van oefentherapie treedt op tijdens de eerste 2 lesweken, maar tijdelijke verlichting is mogelijk na 4-7 sessies. Het is noodzakelijk om de belasting tijdens de behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied geleidelijk te verhogen, afgewisseld met rust. Het uitvoeren van oefeningen bij pijn en ernstige vermoeidheid is niet toegestaan, evenals plotselinge bewegingen die het gewricht en aangrenzende weefsels kunnen beschadigen. Het is erg belangrijk om oefeningen voor de behandeling van thoracale osteochondrose dagelijks uit te voeren, of beter nog, 3-5 keer per dag, elk minstens 5 herhalingen.

Sta rechtop, voeten bij elkaar, armen langs je lichaam. Terwijl je uitademt, steek je je armen omhoog en terwijl je inademt, buig je naar achteren. Laat je armen zakken en buig naar voren terwijl je uitademt, waarbij je je hoofd en schouders laat zakken.
Ga op een stoel zitten. Terwijl u inademt, plaatst u uw gestrekte armen achter uw hoofd en terwijl u uitademt, buigt u goed naar achteren, zonder uw schouderbladen van de rugleuning van de stoel te tillen.
Ga op handen en voeten staan, buig je rug en bevries gedurende 3 seconden, terwijl je recht vooruit kijkt.
Ga op je buik liggen, plaats je handen op de grond, buig naar achteren en til je borst van de vloer.
Liggend op je buik, strek je armen langs je lichaam. Buig je borst en maak een "boot": til tegelijkertijd je benen en hoofd omhoog.

Naast de voorgestelde gymnastiek voor de behandeling van thoracale osteochondrose, profiteren patiënten van nordic walking, yoga, fietsen en watersporten (zwemmen, duiken, aqua-aerobics). Vergeet niet uw wervelkolom gedurende de dag te ontlasten: zit niet langer dan 2 uur in dezelfde houding en probeer tijdens uw lunchpauze 40 minuten op een vlakke ondergrond te gaan liggen. Strek, sta op, buig voorover zodra uw rug verstijft.

Verlichting van de symptomen en behandeling van osteochondrose van het thoracale gebied bij vrouwen vereist ook het handhaven van de juiste lichaamshouding bij het uitvoeren van huishoudelijke taken - probeer zo min mogelijk tijd in schuine posities door te brengen, ga indien mogelijk rechtop zitten als langdurig huishoudelijk werk vereist is.

Medicamenteuze behandeling van thoracale osteochondrose

Behandeling van thoracale osteochondrose met medicijnen is complex en multi-vector. Patiënten worden voorgeschreven:

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Ze worden oraal ingenomen, in kuren van ongeveer 10-12 dagen, uitwendig gebruikt (gels, zalven, crèmes - zonder beperkingen) of in de vorm van injecties. Houd er rekening mee dat de meeste NSAID's de maagwand kunnen beschadigen als ze oraal worden ingenomen. Daarom wordt aanbevolen om ze samen met protonpompremmers in te nemen. Als u gastritis, zweren, colitis of andere maag-darmproblemen heeft, kunt u beter voor injecties kiezen.
Glucocorticoïden. Steroïde (hormonale) medicijnen worden voorgeschreven in gevallen waarin conventionele ontstekingsremmende medicijnen niet effectief zijn, bijvoorbeeld om ernstige exacerbaties of pijn in de latere stadia van osteochondrose te verlichten. Voor dit doel kunnen GC's samen met pijnstillers worden voorgeschreven in de vorm van een injectieblokkade.

De selectie van glucocorticoïden en de dosering ervan wordt uitsluitend door de behandelende arts uitgevoerd. Geneesmiddelen uit deze groep hebben, als ze ongecontroleerd worden ingenomen, ernstige bijwerkingen: ze kunnen hormonale onevenwichtigheden, gewichtstoename en huidproblemen veroorzaken.
Chondroprotectieve geneesmiddelen voor de behandeling van thoracale osteochondrose. Preparaten op basis van kraakbeencomponenten en hyaluronzuur bevorderen de regeneratie van kraakbeenweefsel. Ze voorzien het lichaam van ‘bouwmateriaal’ voor collageen en gewrichtsvloeistof, waardoor u de medicijnvrije remissie kunt verlengen. Ze moeten jaarlijks worden ingenomen, van 3 tot 6 maanden. Dit zal de ontsteking helpen verminderen, voorkomen dat de tussenwervelschijven verder verslechteren en de flexibiliteit van de rug verbeteren.
Spierverslappers. Spierspanningen en spasmen verminderen de levenskwaliteit van de patiënt aanzienlijk en veroorzaken zelfs tijdens rust ongemak. Maar het belangrijkste is dat ze de toegang van voedingsstoffen tot de tussenwervelgewrichten belemmeren, wat hun verdere vernietiging en verzwakking van kraakbeenweefsel veroorzaakt. Ook leidt langdurige spanning tot vernietiging (atrofie) van spierweefsel en verhoogde belasting van het gewricht. Om dit te voorkomen worden spierverslappers gebruikt.
Vitaminen en antioxidanten. Deze medicijnen zijn beschermers en ‘kostwinners’ van gewrichten. Ze voorkomen de vernietiging van kraakbeen en botweefsel als gevolg van agressieve oxidatieve effecten, en voorkomen de vorming van nieuwe erosiehaarden op het oppervlak van het kraakbeen. Vitaminen (zoals B-vitamines) zijn effectief in het bestrijden van ontstekingen. Ze zijn ook nodig om de sterkte en elasticiteit van kraakbeenweefsel te behouden - ze voorkomen dat scheuren en spanen ontstaan en verbeteren de schokabsorberende eigenschappen ervan.
Diuretica. Deze injecteerbare medicijnen worden gebruikt voor de spoedbehandeling van zwelling van de zenuwwortels. Ze helpen schade aan de wervelkolomzenuwen en langdurige revalidatie bij een neuroloog te voorkomen. Onbehandeld kan zwelling van de zenuwwortels ernstige pijn, spierzwakte en orgaanstoornissen veroorzaken.
Neuroprotectors en anticholinesterica. Dergelijke medicijnen verbeteren het metabolisme van zenuwweefsel en stimuleren de geleiding van zenuwimpulsen. Ze helpen de overdracht van zenuwimpulsen via het ruggenmerg en de innervatie van inwendige organen te normaliseren, d.w.z. de controle over uw lichaam te behouden.
Angioprotectors en correctoren voor de microcirculatie van het bloed. Angioprotectieve middelen beschermen de bloedvaten, bevorderen hun uitzetting en normale permeabiliteit van vaatwanden. Omdat osteochondrose van het thoracale gebied het cardiovasculaire systeem aanzienlijk beïnvloedt, is het de moeite waard om deze medicijnen te gebruiken om duizeligheid, gevoelloosheid van de ledematen en andere karakteristieke problemen te bestrijden.

De dosering en wenselijkheid van het gebruik van specifieke geneesmiddelen voor de behandeling van thoracale osteochondrose moet worden bepaald door de behandelende arts.

Dieet voor osteochondrose van het thoracale gebied

Bij de eerste symptomen en behandeling van thoracale osteochondrose wordt een menu rijk aan collageen, vitamine A, B en C aanbevolen, die de regeneratie van het tussenwervelkraakbeen en de versterking van de ligamenten bevorderen. Het is ook raadzaam om de stofwisseling te “versnellen” met licht verteerbaar voedsel (kleine porties elke 3 uur).

Het dieet omvat een eiwitontbijt (eieren, zuivelproducten) en diner (gekookt, gestoofd, gebakken in folievis, gevogelte, zeevruchten). Gedurende de dag moet je peulvruchten, volle granen, groenten, fruit en bessen eten.

Het is de moeite waard om de consumptie van zetmeel, zout, meelproducten, bewerkte voedingsmiddelen en koolzuurhoudende dranken te verminderen. Drinkregime - vanaf 2 liter schoon water per dag.